-
1 kapłan
m 1. Relig. (osoba zajmująca się czynnościami kultowymi) priest- pogańscy kapłani pagan priests- kapłani buddyjscy Buddhist lamas- najwyższy kapłan the high priest2. książk., Relig. (w chrześcijaństwie) priest, clergyman- został wyświęcony na kapłana he was ordained a priest3. przen., książk. (guru) guiding spirit; high priest przen., iron.- reżyser dla początkującego aktora jest kapłanem a director is the guiding spirit for an aspiring actor- ci artyści uważali się za kapłanów sztuki these artists considered themselves the high priests of art* * ** * *mprel. priest; najwyższy kapłan hist., kośc. ( w starożytnym Rzymie) pontiff; kapłan Bachusa hist. (t. przen.) bacchant; rządy kapłanów hierocracy, hagiarchy; kapłan sztuki przen. priest of art.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kapłan
См. также в других словарях:
hierokracja — ż I, DCMs. hierokracjacji, blm «rządy, władza kapłanów» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
